فرشته کوچولوی مامان

عزیز دلم سلام، دلم خیلی هوای وبلاگتو کرده بود، آخه از تو نوشتن زیباست، به تو اندیشیدن هم لذتبخشه، از تو گفتن، از تویی که هنوز هیچ تصویری ازت ندارم به غیر چند تا عکس سیاه و سفید سونوگرافی، باید تو تخیل تو را تجسم کنم میوه ی دلم! دلم می خواد تمام روز بهت فکر کنم، باهات صحبت کنم، حتی الان که ۱۴ هفته و ۷ روزه ای برات خرید عید کنم، برات موسیقی بذارم، نوازشت کنم. وجود من! حیف که دغدغه های مامان فرشته خیلی زیاده، نمی رسه همه ی این کارها رو انجام بده،  مامان هر روز سرکار می ره، به کارهای خونه می رسه و هو کلی کار دیگه،تازه هنوز هم حالش خیلی بده. می دونم اینا دلیل نمی شه به وجود نازنین دلم بی توجه بشم، به وجودی که داره تند و تند رشد ...